De Suikerzombies

Als twee zombies stappen ze naar me toe. Het is vijf uur (s'avonds) en volgens hen hebben ze nog geen vieruurtje gehad.  Ik sta voor de snoepkast als een draak die haar schat bewaard. Ze kijken naar me met vurige ogen. Vastberaden hun prooi te verslinden. Ze trekken aan de deurknop. Als twee zombie's herhalen ze de zin " wij willen ons vieruurtje!""Wij willen ons vieruurtje!". 
En we willen er voor vechten als het nodig is, lees ik in hun ogen.

Ik blijf consequent de schat bewaken. Ze hangen als het ware aan de deurknop om toch maar de schat open te maken en de buit te verslinden. Ik hou stand... De zombies druipen af.
*oef*
Maar hoe is het zover kunnen komen vraag ik me af. Hoe is het zover gekomen dat onze kinderen echt verslaafd zijn aan suiker.
Als we een paar dagen samen thuis zijn zoals nu, maken we er een punt van om gezonde voeding voor te schotelen. Gezond ontbijt, gezonde fruit tussendoortjes,... alles erop en eraan! Heerlijk denk je dan. maar telkens komt de vraag "Krijg ik nu nog een koekje?". Je bent een boeman! Dat lees je in hun ogen..

Vandaag hebben we het goed gedaan! met alle afkickverschijnselen tot gevolg! 
Opkomst van de suikerzombies...
Deze avond maakte ik een lekker schaaltje verse Belgische aardbeien voor ze klaar! Genieten! 

Helemaal tevreden dat ze toch geen koek hadden gegeten kwam manlief thuis "Schatje, ik heb drank voor jullie meegenomen! Bruisend water (Ja! klinkt goed!) en Fanta (What the hell!)"