Het kleine roze gietertje

Foto: L i e s b e t h

Met een klein roze gietertje loopt ze in haar korte short richting kippenhok. Het gras twinkelt van de ochtenddauw. Haar kleine teentjes in de slippers worden nat. De warmte van de zon maakt haar voetjes vast snel droog. 
Een paar meters achter haar volgt de poes, toezicht houdend met haar staart recht omhoog. De kippen hebben het meisje met het roze gietertje opgemerkt en lopen in spurt naar het houten poortje van het kippenhok.

Ze lacht door zoveel enthousiasme! De kippen zijn blij haar te zien! Ze opent het piepende houten hekje en de poes neemt de weg langs het paaltje. Ze springt sierlijk op de paal om zo zachtjes neer te dalen in het kippenhok. De kippen schrikken er al niet meer van. Ze aanvaarden haar als het ware als toezichthouder van de kudde.

Het meisje neemt een kijkje naar het putje dat ze gisteren heeft gegraven onder de kerselaar. Het is zo warm buiten en de kippen hebben vast nood aan een zwembadje! Ze heeft ijsblokjes mee en giet het water en de ijsblokjes in het zwembadje. De

Bron

eerste kip komt al drinken van het zwembadje. Nieuwsgierig als ze zijn, wijken de kippen geen meter van haar. De poes blijft waken en ligt in de schaduw als een tijger de situatie te overzien. Dat het zwembadje na tien minuutjes leeg is doordat de aarde het water opslorpt kan het meisje niet deren. Dan beginnen we opnieuw toch?

Dat meisje is mijn dochter. 
Ik mocht vanop het terras toeschouwer zijn van dit tafereeltje. Je zou er een klassiek meesterwerk kunnen van maken. Pieter Breugel had er misschien wat in gezien! Zo heerlijk in de ochtendzon. De straat is nog stil, de hemel blauw en hier en daar een fluitende vogel. De stilte maakt het geheel nog mooier, de zon licht alles op en mijn dochter speelt de hoofdrol. 

Dit zijn de simpele dingen in het leven die mij doordringen van een zalig, rustgevend gevoel.
Het is de basis van mijn geluk.

Het Vliegende Circus (kinderversie)

Bron

Eenmaal per jaar, als de zon net is ondergegaan, strijkt het vliegende circus neer in onze tuin. 
Naast de poolster verschijnt dan een steeds groter wordende flikkerende stip.

En nu is het weer zover. We gaan allen op onze rug liggen en kijken richting poolster. De kinderen wijzen met hun vingertjes. Iedereen ligt stil tot plots iemand het circus heeft gevonden aan de hemel.

Bron

Iedereen kijkt met grote ogen naar het dichterkomende circus. Oh, verschillende mensen beginnen te springen. En kijk! Enkelen steken vuurwerkstokjes aan! Vast om het circus te verwelkomen. Het wordt vast weer een groot feest op Camping Kapittelstraat 

Bron

De eend "Augurk" (deze naam kreeg ze omdat ze enkel augurken lust) treedt voor het eerst op. Jaren heeft Daisy haar getraind en dit jaar is het eindelijk zover. Naar het schijnt zou ze rondvliegen met Daisy op haar rug!

Bron

 Jos de eenhoorn wil niet meedoen. Hij is een beetje jaloers omdat Daisy altijd spelletjes speelt met Augurk. Hij zit dan te kijken langs de kant en ziet hoe Daisy en Augurk lachend vliegen over de weide. We zullen straks wel zien of Daisy hem heeft kunnen overtuigen om toch mee te doen met het grote spektakel!

Bron

Bron

Hopelijk doet  Ambiorix de kleine draak ook weer mee. Vorig jaar had hij per ongeluk iemand zijn hoed in brand gespuwd. Hij is altijd wel onhandig. Elk jaar loopt er wel iets verkeerd. Maar hij is zo ontzettend schattig! Misschien komt hij vanavond ook weer even op onze handen zitten!

Ik kijk ook wel uit naar Veronika het vliegende nijlpaard .  Zij is zo een goede zangeres! Niemand zingt mooier dan haar. Maar vorig jaar was Veronika een beetje triest. Zij werd verliefd op Leo, een libelle. Leo was ook verliefd op haar maar de mama en papa van Leo vonden het helemaal niet ok! Zij zijn met Leo verhuist naar de andere kant van het meer. Leo en Veronika hebben elkaar niet meer gezien sinds dien. Ik weet dat Veronika s'avonds vaak nog even aan het meer staat te kijken naar de overkant.


De grappigste is Gregorie de Giraf! Hij laat windjes en boertjes en vindt het allemaal niet erg! Jullie zullen vast weer van zijn nek kunnen glijden! *jipie* 

Het zullen weer super dagen worden, denk je ook niet?

Maar zodra het begint te regenen, vertrekt het circus weer.

Dan moeten we met spijt in ons hart afscheid nemen. 

Dan verdwijnt het circus en verdwijnen ook alle mensen..

en wordt onze tuin weer gewoon een tuin...

Bron

 Welcome to my Circus on Pinterest

Het plaatje in je hoofd en wat er van overblijft

Bron

#Summer; de golvende zee, het ruisen van de overslaande golven, het sissen van het schuivende zand en opnieuw... en opnieuw... heerlijk rustgevend geluid.

Enkele dagen geleden kon ik er nog in werkelijkheid van genieten. Ik probeer het gevoel vast te houden door in dit lekkere warme weer in mijn strandkledij in het huis rond te dolen. 'S avonds doen we er nog een bbq'tje bij in de avondzon.

Om het gevoel van de vakantie toch nog wanhopig vast te houden, ga ik wat in het zwembad in de tuin ronddobberen.

Helemaal in de flow met de handdoek onder de arm en het opgeblazen luchtmatras stap ik over het terras naar het zwembad. Met een elegante wip glijd ik over het water.

Bron

Heerlijk hier..dobberen in het zwembad, het glinsterende water.. en de zon die schijnt... laat me nog even dat heerlijke vakantiegevoel vasthouden... de hele namiddag als het kan..

Realitycheck.

Het zwembad is even groot als het luchtmatras. (^^)

En de manier waarop ik op het matras geraakte was ook niet zo glamoureus..

Bij de eerste poging lag ik veel te ver naar achter, waardoor ik mijn rug op het kussen lag waar normaal mijn hoofd moet zitten. Vast een elegant uitzicht.. mohaha

Als ik in het zwembad zit duurt het niet lang of mijn dochter komt naast mij liggen, ook op een luchtmatras. Het lukt nog net..

Mijn tweede dochter wil er ook bij en zij is net iets enthousiaster. 

Ik heb het 15 minuten volgehouden. Dan ben ik naast het zwembad(je) gaan liggen tot ik ook daar grote golven water over mij kreeg... ook daar moest ik opkrassen ^^

Het namiddagje genieten van het vakantiegevoel in het zwembad heeft welgeteld 30 minuten geduurd.

Ohwel.. morgen een nieuwe dag!

Stekelbessenconfituur

Bron

Als de natuur zegt: "Het is het moment!". Dan is het ook het moment! 
Toen ik deze ochtend naar de kippen ging, heel vroeg, want ik had namelijk zoveel creatieve inspiratie dat ik niet meer kon slapen! O.O,
liep ik langs de stekelbessen. Zo te zien was het 
"Hét moment". 

Foto: L i e s b e t h

"Nog enkele dagen wachten en er moet geen stekelbessenconfituur meer gemaakt worden dit jaar"; hoorde ik ze fluisteren. (Echt waar!)

Bron

Dat zijn zo van die momenten dat je echt prioriteiten moet stellen in je kleine "farmers-life"!
Met alle liefde en met assistentie van Nicki (de poes) ben ik een kilootje stekelbessen gaan plukken voor stekelbessenconfituur volgens Oma's receptenboek.

Foto: L i e s b e t h

Voor een kilo vruchten een kilo suiker. Gemakkelijker kan echt niet. (nou ja je kan ze ook gewoon puur opeten ;)

De stekelbessen wassen en de steeltjes en "poepjes" (eindjes) verwijderen.

In een grote kom de stekelbessen met een klein beetje water laten openspringen. 

Foto: L i e s b e t h

Laten doorkoken tot het goed is ingedikt en in potjes gieten.
(en is met je vinger likken *yummy*)

L i e s b e t h

 Zoals je ziet neem ik kleine potjes. We eten de confituur dan ook snel op. (sloekers als we zijn ^^)

Om te bewaren neem je best met een deksel. Dan moet je het deksel sluiten terwijl de confituur nog heet is en de pot omdraaien. Zo maak je ze steriel.

Bron

Om het helemaal af te werken kan je van je potjes echte juweeltjes maken met leuke dekseltjes, en labels. (Mijn printer is momenteel stuk dus ik heb dikke pech :()

Als je op de bron van bovenstaande foto klikt kan je labels gratis printen. *gezellig!*

En nu maar uitdelen die handel!

Bronnen: Pinterest maar ook zelf gemaakte foto's! via Instagram